To ja poproszę jednak sosiwo Królik Roger, wariacie. Sory. "Brygada RR" jest dla mnie zbyt przygnębiająca.

Gdybym miał określić gatunek "Metropolitan", to pewnie nazwałbym ten obraz "slice of life", czyli jak ktoś woli "obyczajówką". Najlepsze filmy z tego gatunku wyzwalają w widzu uczucie nostalgii za rzeczami, których nigdy nie doświadczył. "Metropolitan" to na pewno produkcja o życiu, jakiego żadne z nas nie zna z autopsji.

Zupełnie organicznie wychodzi Campion łączenie XIX-wiecznego romansu z szarością prawdziwego życia. Suknie zawsze ubabrane na spodzie błotem, damy załatwiające potrzeby w lesie i ciężka praca, jaką jest namiętne zdejmowanie ówczesnych strojów do seksu.

Akcja przebiega - nie licząc okazjonalnych wypadów do knajpy czy wnętrza auta - w czterech ścianach biura. I niby sporo tam przestrzeni, ale i te mury są zbyt ciasne, by pomieścić całe to wyrzucone w dialogach mięso.

W "Dazed and confused", mimo dużego grona aktorów, każdy charakter wydaje się być więcej niż utartym archetypem z seriali dla młodzieży o duchach i szkodliwości narkotyków. I właśnie w końcu taki na przykład "jock" może liczyć na kilka różnych profili.